Oosterschelde, Stavenisse

Afgelopen vrijdag gingen we op zoek naar het groot glasmuiltje. We hebben gehoord dat er aardig wat exemplaren bij Stavenisse zitten. We zijn zoals verwacht weer alleen. Helaas wat lichte regen en met twee graden verre van comfortabel. Snel omkleden en het water in. Het is hoogwater en de instap is hier heel eenvoudig. We laten ons zakken naar een meter of tien en duiken naar rechts. Het water is koud met vijf graden en het zicht is krap een meter. Spijtig, maar niet zo gek na al die wind afgelopen week. We speuren in de druipzakpijpen die hier veelvuldig voorkomen. Aangezien deze zakpijpen het voedsel van de glasmuiltjes zijn, is de kans het grootst dat we ze hier in tegen komen. Na een kleine tien minuten is het bingo. Ik vind een grijze en een geel exemplaar tussen twee oesters. Foto’s maken lukt me niet. Ik krijg de flitser niet goed gericht. Jammer, maar gelukkig vindt Mariëlle een paar minuten later een oranje exemplaar, die wel netjes zit. Uiteindelijk vinden we er een stuk of acht. Allemaal verschillende tinten en ze zijn veel groter dan we dachten. Sommige halen toch wel de 3 centimeter. Op een meter of tien komen we ook nog twee wulken tegen die druk bezig zijn met het afzetten van eieren. Verder nog wat grondels die niet zoveel leven meer vertonen door de kou. Het is weer mooi geweest, denk ik als de vingers weer pijn beginnen te doen. Gauw eruit, omkleden en de warme auto in, want missie groot glasmuiltje zit erop.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *