Vandaag weer terug naar het Veersemeer. Er staan al twee andere duikauto’s aan de Inlaag. Gezien de krappe parkeerruimte zal het hier nooit echt druk kunnen worden. Ik kleed me snel om, want het zonnetje begint door te komen en ik wil er snel inliggen. Als ik me wil laten onder zakken, komt er nog een bekende aanlopen, die nog wat info wil. Na een praatje laat ik me 10 minuten later alsnog onder zakken. Ik ben teleurgesteld over het zicht. Het zicht is gehalveerd ten opzichte van vorige week. De Trinchesia Albopunctata (Witgestippelde knotsslak) komt nog steeds massaal voor. Ik speur het rifje af en vind exemplaren tot een diepte van maximaal 4 meter. Het roodwier zit er weer helemaal vol mee. Voor mijn gevoel zijn ze wat gegroeid. Ik vind meerdere grotere exemplaren, die zeker de 3 mm halen. Ik maak vandaag geen foto’s van het slakje. Ik wil de kruiskwallen vastleggen. Vorige week ging dat niet echt, omdat we toen de macrolens erop hadden zitten. De kwalletjes waren toen eigenlijk te groot. In het rode pluimwier zitten ook nu weer talloze Japanse kruiskwallen. Deze diertjes houden zich vast in het roodwier. Heel af en toe zwemt er eentje vrij, maar die zit heel snel weer vast in het wier. Ze zwemmen eigenlijk altijd naar beneden. Ik schat dat de diertjes gemiddeld tussen de 3 en 4 centimeter groot zijn. Ze zijn best donker en de flitser met snoot en diffuser staat weer op vol vermogen. Pffff, ik zit weer enorm te pielen om de smalle lichtbundel uit de snoot op de kwalletjes te krijgen. Het is echt heel lastig, omdat het kwalletje in het water niet echt stil hangt. Echt tevreden ben ik niet, dus ik zoek wat exemplaren op die in het roodwier zitten. Tevens gebruik ik de tweede flitser zonder snoot om wat meer omgevingslicht te krijgen. Na ruim een half uur ben ik er wel klaar mee. Niks voor mij die snootfotografie. Ik moet helaas al nodig naar de toilet en duik langzaam weer terug en onderweg maak ik nog wat foto’s van garnalen, groene wierslakken en grondels. Deze zitten hier ook genoeg en zijn een stuk gemakkelijker vast te leggen. Terug bij auto weer even mijn gezicht afspoelen met zoet water, zodat de zeevonk weer is weggespoeld. Ik voelde het nog heel licht, maar het is veel minder dan vorige week.
Ik vervolg mijn duikdag bij Geersdijk. Het zonnetje schijnt flink en er komen net twee duikers uit het water als ik de auto parkeer. Ik maak maak een praatje en vraag hoe de duik was. Niet heel bijzonder en het zicht valt heel erg tegen. Als je wat verder naar het westen duikt wordt het wel iets beter, maar veel meer dan twee meter haal je niet. Spijtig om te horen want meestal is het zicht hier wel goed. Ik kleed me maar snel om en stap via het strandje het water in. De duikers hebben niet overdreven, want als ik mij bij de gele boeitjes laat zakken kan ik maar een meter om me heen kijken. Ik scharrel een beetje tussen de 4 en de 7 meter. Veel dieper moet je niet gaan, want daaronder is het een dooie boel met witte schimmels. Ik passeer de fuikenpalen, die zijn best mooi begroeid. Met een groothoeklens en goed zicht zou dat best iets moois kunnen opleveren. Ik duik langs sepiastokken, maar dit jaar zijn ze niet gebruikt door de sepia’s. Vorig jaar had ik nog wel wat eitjes hier. Af en toe maak ik een foto van een grondel, garnaal of en zakpijp. Het is allemaal niet heel spectaculair. De sepiastokken die hier geplaatst zijn bestaan voor een groot deel uit metalen pinnen. Geen idee of sepia’s graag hun eitjes afzetten op metaal. Hier is het in ieder geval niet gebeurd. Bovenop een torentje van oesters zie ik ineens een wasroos in mijn duiklamp verschijnen. Had al eerder een tip gehad dat deze hier zouden zitten, maar het is toch heel bijzonder om dit bloemdier in Nederland te mogen aantreffen. De roze punten van deze anemoon steken mooi af in deze grauwe omgeving. Ben wel gelijk weer gemotiveerd om hier een mooie plaat van te maken. Ik ga er zo dicht mogelijk op zitten, want het zicht laat een landschapfoto niet echt toe. Ik maak een foto of twintig en ook wat close-up opnames. Het is acceptabel, maar veel beter gaat het niet worden vandaag. Het Veersemeer is best bijzonder bedenk ik mij als ik weer rustig naar de instap terug duik. Afgelopen twee weken nu drie duiken in het Veersemeer gemaakt: Japanse kruiskwallen, de witgestippelde knuppelslak en nu ook een wasroos.
