Vandaag heerlijk duikweer voor een dagje Zeeland. Eerst via Oud-Gastel om een domediffuser te halen. Heel handig, want nu heb ik aan beide zijden van de camera beter diffuus licht en zijn de flitsers meer vergelijkbaar. Ik wil de diffuser gelijk testen bij de hangcultuur aan de Oesterdam. Het verbaast me dat ik hier helemaal alleen ben op deze fraaie duikdag. Ik loop naar de bekende streep, ga te water en peddel op mijn gemak naar de hangcultuur. Ik laat mij zakken en volg de eerste lijn hangculturen naar het westen. Het zicht is vier meter en de temperatuur is door de afgelopen koude week nog maar 3 graden. De strengen zijn begroeid met aardig wat alg, maar niet zo mooi als ik had verwacht. Ik bezoek alle tonnen in de hoop een snotolf te scoren. Meestal zitten er hier wel snotolven, maar dit jaar zijn er nog geen meldingen gedaan. Na circa 10 minuten zie ik een heel vers nest op een van de blauwe tonnen. Leuk, ik maak een paar foto’s en vraag me wel af waarom ik vader nog niet heb gezien. Ik speur de culturen af en hij blijkt zo’n vijf meter verderop rustig aan te komen zwemmen. Relaxt diertje. Ik maak wat zwemfoto’s van hem en vervolgens gaat vadertje even zitten, om mij op z’n gemak aan te kijken. Ik oefen even met scherpstellen en de belichting op een oester en schiet vervolgens een paar foto’s van de snotolf. Vervolgens ga ik weer terug naar z’n nest en ik hoop dat hij meekomt, zodat ik hem op het nest kan vastleggen. Het beestje zwemt echter de andere kant op. Jammer, maar ik ben al tevreden en maak nog een foto van het nest op de blauwe ton. Ik duik weer terug via het horizontale touw. Ik zie de snotolf weer en zeg hem even gedag. Aan de oppervlakte peddel ik snel weer naar de kant. Ik had me voorgenomen niet langer dan 50 minuten te duiken, zodat ik niet door en door koud ben en nog een duik kan maken. Het water uitklauteren is hier niet heel fijn zo tussen vloed en eb. Erg onhandig al die rotsblokken, maar het lukt me weer zonder kleerscheuren. Nu eerst even opwarmen, soepje eten en dan op mijn gemak naar Sint Annaland.
Ik ben behoorlijk vroeg en wandel langs de dijk. Ik zie dat men het strand flink aan het ophogen is. Ik besluit vroeg het water in te gaan aan de linkerzijde van het strand en dan met de stroom in de rug terug te duiken naar de instap op de punt. Ik heb geen last van de strandwerkzaamheden, maar het is wel een flink stukje lopen en met 17 graden is een droogpak dan behoorlijk warm. Met een natte rug is het dan heerlijk om het vier graden koude water in te stappen, maar vervolgens wordt de natte rug wel wat sneller koud dan normaal. Het water is helder en op sommige ondiepe plekken wat troebel. In eerste instantie blijf ik vrij ondiep in de hoop een snotolf te spotten. Met mijn lamp speur ik het rif af in de hoop een mooie rode snottie te vinden. Helaas kom ik er geen tegen. Wel overal dieseltreinwormen met hun groene eierbolletjes. Ik kom een kleine kreeft tegen en ook nog een grote zeenaald. Verder natuurlijk de kenmerkende gele sponzen van Sint Annaland. Veel krabben hebben het loodje gelegd. Wat wel weer mooi is, zijn de talloze kokerwormen die je op het rif aantreft. Na een uur is het duidelijk dat ik bijna bij de trap ben. Er begint een grote zandvlakte met fraaie golfribbels. Ik duik de zandhol op en zie dat ik nog een meter of 20 van de trap ben. Ik klauter het water uit en gelukkig is het nu maar een korte wandeling naar de auto.
