Vandaag is de lente begonnen en het is met 21 graden bijna zomers. Ik ga weer een kijkje nemen bij de snotolf op de hangcultuur bij de Oesterdam. Ik heb behoorlijke vertraging, omdat de brug is afgesloten. In plaats van de standaard 45 minuten, rijd ik er nu bijna anderhalf uur over door allerlei file’s met vrachtwagens op de smalle wegen op het eiland. Als ik aankom kleed ik me rap om en ik lig als nummer drie in het water. Aiii, het zicht wordt met de week minder en ik schat het nu op 2 à 3 meter. Ik duik te snel langs de culturen en ik heb niet in de gaten dat ik te ver door duik. Weer terug en na langer zoeken dan de vorige keren zie ik de snotolf uiteindelijk liggen op de ton. Het nest is al aardig ontwikkeld. In talloze eitjes zie je de oogjes van de jonge snotolfjes al verschijnen. Het nest is inmiddels ook al vrij donker van kleur. Zal over een week wel over zijn, denk ik. Ik heb de snotolf ruim een kwartier voor me alleen en maak diverse foto’s. Helemaal tevreden ben ik niet. De snotolf kijkt vandaag niet in de lens en met al het zweefvuil is het wel lastig. Als er twee duikers verschijnen, maak ik gelijk plaats. Ik maak nog wat foto’s van kwallen voor de hangculturen en probeer nog een kokerworm mooi in het groen te fotograferen. Na een uur duik ik weer terug naar de dijk. Even zoeken naar een handige plek om het water uit te klauteren en ik loop weer terug naar de auto en vind op het talud nog een duikbril. Gelukkig kan ik de bril op de parkeerplaats weer aan de rechtmatige eigenaar teruggeven.
Nadat alles is opgeruimd, rij ik gelijk door naar Anna Jacobapolder. Er staat een stevige oosten wind, die ervoor zorgt dat het toch niet zo heel warm aanvoelt. Ik ga op de tweede nol te water en duik aan de binnenzijde van de haven uit. Langzaam maak ik diepte en ik ga op zoek naar het grote anker. Het zicht is met drie meter best redelijk, maar het is behoorlijk stoffig. Na een minuut of acht zie ik het anker verschijnen. Ik probeer er een mooie foto van te maken. Groothoekfoto’s op diepte maken is heel lastig. Je kunt nagenoeg geen menglicht gebruiken en bent erg afhankelijk van te krachtig flitslicht. Het gevolg is veel zweefvuil op de foto’s. Rondom het anker zie ik veel geweispons. Verder ook veel zee-appels en hooiwagenkrabben. Na een half uur duik ik nog even richting het zeepaardjesdorp van twee jaar terug. Hier is niet veel meer van over. Onderweg nog wel een viertal fuiken. Ik keer om en met de stroming in de rug ben ik snel weer in de oude haven. Ik heb nog tijd en lucht zat en met zeven graden is het ook niet koud meer, dus ik besluit de oude hangcultuur weer te bezoeken. Tja, veel touwen liggen op het slik. Her en der hangen nog wat strengen, maar de boel ziet er niet heel fraai meer uit. Ik ben na 70 minuten ook wel weer uitgekeken en duik rap door naar het begin van de haven. Ik kom exact bij mijn instapplek uit. Voorzichtig omhoog klimmen en dan zie ik best veel auto’s staan van zonaanbidders die op de nol van het mooie weer genieten. Ik pak snel mijn spullen in en wandel nog even naar de andere, officiële instap, waar net een duiker te water gaat. Ik wens hem veel plezier.
